peçeteli köfteler sahipsiz kaldı..

dünyanın en çirkin kedisi diye ofiste dalga geçtiğimiz, yavrularına bakamadığı için zaman zaman seda sayan vari bir biçimde hor gördüğümüz, peçeteye yapışmış köfteleri önüne koyduğumuz, kuyruğu kayıp, tüyleri  yoluk, ama her daim mırlayarak bacaklarımıza dolanan, adı bile olmayan kedimiz dün gece öldü... 

apar topar götürülen veterinerde (gerçekten) yapılan hertürlü müdahaleye, konulan küvöze rağmen gece 12 gibi öldüğü haberini aldık, sabah da en favori bahçesine gömdük. 

'bizim kedimiz' olduğunu ölünce anladık:) yaptığımız değil de yapmadıklarımız canımızı sıkıyor, bahçe bi tuhaf...

(her haltın fotosu var onun bi tane bile yok ofiste örneğin!)