organic

serin bir rüzgarın oturduğu yer omzun

ve göğsüne doğru açılan bahçesinde teninin

bahardan bir senfoniyi gömüyor içine ellerim

uzağa yakın akraba bakışlarım

seni özlemek ezberini bozuyorum

tek başıma girdiğim her savaştan

kendimi kendime esir ederek çıkıyorum

kıpırtılar soluyor karnımda

ve heyecandan bir yas donuyor

ne zaman gözgöze gelsem

hayalden bir tokat patlıyor cebimdeki aynada

yokluğuma küskünüm

var olmak için kazdığım tüneller

ruhuma açılan kara deliklere dönüyor

dönerken acıttığı yerler yara

yaralanmak işten bile değil

tüm gövdeni terkettiğin bu savaşta

git

dediysem de gözüme

ayırmadan sapladı bakışlarını içime

göz göre göre giden benim

ve kanlı bir organ asiliği var üzerimde..

------------

ilham veren eserleri için sanatçının adresi