sabah'a şiir

demirden köşeleriyle yükselen o uçurum
ayırdığı dağların vadisinde sessizlik
karşı kıyıdan bağırdığımda duymuyor hiçkimse

o kadar uzak ki nefes
alamıyorum, içimdekini verdiğimde

sonsuz bir şimdi
ve büyüyen uçurumla küçülüyor gidenler
yepyeni bir toprağın keşfi elimde
eskisinin vedası
eskilerin sevdası'nın açtığı yara kapanıyor
ve izin kaldığı yerde

bizim zamanımız başlıyor



-- bugünde aynı bu şiiri yazdığım günkü gibi hissediyorum, yeni bir sabah için değil yeni bir yıl için..---